Herbata w Wielkiej Brytanii

Herbata jest bez wątpienia jednym z najbardziej znanych napojów, które spożywane są na ciepło. Bardzo często oferujemy ją znajomym, rodzinie, a także sami pijemy ją niemal codziennie. Ten smakowity bursztynowy napar posiada wiele właściwości zdrowotnych. Raczenie się herbatą w okresie jesienno-zimowym jest niezwykle zbawienne dla przeziębionych osób. Miód i cytryna to zdrowe dodatki, które w połączeniu z herbatą pomagają poradzić sobie z uporczywą grypą. Jednak dla Brytyjczyków to nie tylko zwykły napój, lecz także ważny element tradycji i kultury. Czym jest zatem herbata po angielsku?

Herbata po angielsku

Brytyjska herbata to nic innego jak mocny napar, przeważnie bardzo słodki, zawierający odrobinę mleka. Bardzo często podawany jest w towarzystwie biszkoptów lub babeczek. Początkowo suche liście czarnej dodawano do różnego rodzaju lekarstw, które dostępne były jedynie dla osób zamożnych. Dopiero z czasem trafiła na stoły biedniejszych, jednak została lekko zmodyfikowana. Zazwyczaj mieszano ją z innymi liśćmi roślin oraz odpowiednio farbowano. Mimo tego, mieszkańcy Wielkiej Brytanii nadal uwielbiają pić ten słynny napar, a sam kraj stał się herbacianym imperium. Według statystyk, każdy Brytyjczyk w ciągu roku jest w stanie spożyć około 2 kilogramów herbaty, co daje średnio 6 kubków dziennie. Słynnym napojem stał się jednak ten, pity po godzinie 17. Czym się charakteryzuje?

Five o’clock

Tak naprawdę zwyczaj popijania popołudniowej herbatki zapoczątkowała VII księżna Bedford – Anna Maria Russell. Czas elektryfikacji sprawił, że domy arystokratów wyposażone były w oświetlenie. W związku z tym kolacje w bogatych rezydencjach odbywały się wtedy dopiero o godzinie 20. Z racji tego, że obiady przyrządzane były w południe, trudno było wytrzymać bez jedzenia przez wiele godzin. Księżna jednak nie zamierzała się głodzić i wydała rozkaz, aby służba podawała dla niej herbatę z kanapkami i ciasteczkami około godziny 17. Na taki poczęstunek zwykle zapraszała swoje koleżanki i prowadziła z nimi nieco „luźniejsze” rozmowy. Kobiety na spotkania przy filiżance herbaty cieszyły się dużą swobodą, nie musiały bowiem ubierać szykownych strojów. Najczęściej przychodziły w ubraniu domowym, bez gorsetu i uroczystych dodatków tzw. tea gown. Dzięki tea time wyższe sfery społeczne miały okazję na bezpieczne spotkanie się z kochankiem lub kochanką – romanse w ubiegłych czasach były kultową rozrywką.

Obecnie większość osób odpuściło sobie zasiadanie do stołu o godzinie 17 ze względu na pośpiech, który towarzyszy ludziom każdego dnia. Jednak królowa Elżbieta II wytrwale kontynuuje ten słynny zwyczaj.

Jakie są najpopularniejsze rodzaje herbat w Wielkiej Brytanii?

Herbata dla Brytyjczyków jest podstawowym napojem. Jednak nie ograniczają się do picia jednego rodzaju tego bursztynowego naparu. Mieszanki owocowe lub popularna zielona herbata są znane i lubiane przez mieszkańców Wysp Brytyjskich. Mimo tego, tradycyjnymi gatunkami herbat są:

• → Earl Grey – herbata czarna, najczęściej spożywana beż żadnych dodatków, ewentualnie z cukrem i cytryną. Przeważnie nie dodaje się do niej mleka, posiada aromat z bergamotki.
• → English Breakfast Tea – mocna herbata śniadaniowa, pobudza organizm podobnie jak kawa.
• → Afternoon Tea – pełni funkcję podwieczorku, najczęściej podawana jest z mieszanką słodkości tj. babeczek, ciastek. Jej smak zdecydowanie różni się od śniadaniowej herbaty – jest wyczuwalnie delikatniejsza i łagodniejsza.

 

W jaki sposób podawać herbatę po angielsku?

Istnieje wiele sposobów na to, aby zaparzyć idealną herbatę. Jednak Brytyjczycy uwielbiają porządek i popołudniową herbatkę parzą w oparciu o wskazówki BSI (British Standards Institution) – wiodącą organizację, zajmującą się tworzeniem norm. Ta najstarsza na świecie jednostka przedstawia wzorowy przepis na smaczną herbatę:

• Należy przygotować porcelanowy imbryk oraz 2 gramy suszu herbacianego na 100 mililitrów wody. Herbaty czarne zalewa się bardzo gorącą wodą, której temperatura nie może być niższa niż 95 stopni Celsjusza. Całość zaparza się około 6 minut.
• Filiżanki trzeba ogrzać i wlać do nich mleko (2,5 ml na filiżankę). Dolewać herbatę można tylko i wyłącznie wtedy, gdy w filiżance jest już mleko. Prawdziwej angielskiej herbaty nie należy słodzić.

 

Herbata do mleka czy mleko do herbaty?

Mimo tego, iż według zasad BSI prawdziwa angielska herbata to ta, którą dodaje się do mleka, przyrządzanie bursztynowego napoju budzi wiele kontrowersji wśród mieszkańców Wielkiej Brytanii. Wiele osób posiada swoje koncepcje, poparte mocnymi argumentami. Niegdyś twierdzono, że wlanie do filiżanki mleka przed dodaniem naparu niweluje możliwość pęknięcia naczynia. Dla tych, którzy posiadali solidną zastawę, lepszą opcją było dodanie określonej ilości mleka do wcześniej przygotowanej herbaty. Ludzie, wykonujący najczęściej ciężkie prace budowlane, nie zwracali na to większej uwagi. Dla nich ten napój musiał sycić, rozgrzewać i ugasić pragnienie. W związku z tym wsypywano do niego dużą ilość suszu, zalewano wrzątkiem i nie żałowano mleka. Budowlańcy przygotowywali herbatę nie dbając o żadne kodeksy i zasady. Bardzo często słodzili ją również miodem lub mlekiem.

Dodanie mleka do herbaty sprawia, że w filiżance występuje wiązanie białek, co zdecydowanie pogarsza smak napoju. Nauka zatem wskazuje na pierwszeństwo mleka nad herbacianym naparem.

 

Podsumowanie

Herbata dla Brytyjczyków jest zdecydowanie ulubionym napojem. Wielu z nich nie wyobraża sobie rozpoczęcia dnia bez mocnej English Breakfast Tea. Ten bursztynowy napar, pity z dodatkiem mleka, nawiązuje tradycją do dawnych, królewskich czasów. Obecnie niewiele osób stosuje narzucone z góry przepisy idealnego parzenia herbaty – większość bowiem sporządza herbatę według własnych preferencji.